KiddyColors: webshop met een goed doel

Toen Renske en haar man met hun twee kinderen naar Thailand verhuisden, deden ze dat in de wetenschap dat het vinden van een baan moeilijk zou zijn. Er zijn daar namelijk weinig grote internationale bedrijven, en buitenlanders zijn 'te duur' in vergelijking met de Thai.

Inmiddels werkt Renske's man succesvol vanuit huis als systeembeheerder, en startte Renske haar eigen bedrijf: KiddyColors. Aanvankelijk wilde Renske een hulporganisatie opzetten, maar ontdekte toen dat er in het Noorden van Thailand al veel van dergelijke organisaties zijn. Daarom besloot ze iets te starten waarmee ze de bestaande hulporganisaties financieel kon ondersteunen. En dat werd
KiddyColors.

KiddyColors steunt goede doelen

Tien procent van elk besteed bedrag, gaat naar verschillende goede doelen in Zuid-Oost Azië. Zo kon Renske onlangs een bedrag doneren aan de hulporganisatie Philantrophy Connections waarvan een meisje drie jaar naar school kan. Gedurende die drie jaar betaalt KiddiColors haar schoolkosten, en eventuele medische kosten.

Door zich te richten op organisaties die gevestigd zijn in Chiang Mai, kan Renske goed op de hoogte blijven van de besteding van het geld, en garanderen dat het op de juiste plek terecht komt.

Wij interviewden Renske over KiddyColors.

De producten van KiddyColors worden door de lokale bevolking gemaakt:
verzin jij het product, en maken ze het dan? Of maakten ze producten die jou aanspraken, en stelde je voor die te gaan verkopen?

Ik bedenk alle producten voor KiddyColors. Ook koop ik de stofjes in, zodat ik zoveel aansluit op de Europese trend. Vervolgens ga ik naar de vrouwen toe die de producten maken, en gaan zij aan de slag om te zien of ze het kunnen. Ik probeer zoveel mogelijk aan te sluiten op de producten die ze al maken, maar dan aangepast aan de Europese trend.

Bezoek jij de makers van je producten thuis om de arbeidsomstandigheden te zien?

Ik bezoek alle vrouwen, en weet onder welke omstandigheden ze werken. Ook werk ik samen met een school waar Birmese vluchtelingen worden opgeleid om naaister te worden. Zij maken tijdens hun opleiding producten voor KiddyColors en krijgen dus ook al betaald.

Hoe bepaal je hoeveel je de makers van de producten betaalt? En wordt dit contant uitbetaald of hebben ze een bankrekening?

Ik betaal eigenlijk altijd wat de vrouw voor haar product wil hebben. Als het product te duur wordt, neem ik het niet op mijn assortiment. Ik wil hoe dan ook betaalbaar blijven.

Ik betaal altijd contant, omdat de Thai of Birmees vaak geen een bankrekening heeft. Daarbij komt dat de Thai concreet moeten zien wat ze verdienen. De Thai leeft erg met de dag, en kan zomaar ineens besluiten om te stoppen met werken. Dus ik bestel ook niet teveel in een keer.

Hoe bepaal je welke producten geschikt zijn voor verkoop?

Ik bekijk andere websites, en vraag vrienden om tips voor leuke producten. Vervolgens bedenk ik wat ik handig en leuk vind. En ik kijk natuurlijk naar mijn eigen kinderen. Een belangrijk criterium is dat het kleurrijk moet zijn, mijn bedrijf heet natuurlijk niet voor niets KiddyColors.

Hoe komen de mensen in Thailand aan de materialen voor de producten die ze voor KiddyColors maken?

Alle materialen zijn te vinden op de Warorot Market in Chiang Mai. Dat is een grote Chinese, Indiase markt waar je alles kunt vinden. De stoffen en kraaltjes zijn op deze markt heel betaalbaar. Ik ben hier dan ook wekelijks te vinden om stofjes uit te zoeken, maar ook ga ik soms naar Bangkok om stoffen in te slaan. En sommige dingen haal ik uit Nederland, zoals bretelclips voor de speenkoorden. Die zijn hier niet te krijgen.

Hoeveel Thaise mensen maken producten voor KiddyColors?

Dat verschilt, maar in ieder geval heb ik vijf vrouwen, die spulletjes voor me maken.
Als ik met BEAM* samenwerk, dan kan het zomaar gebeuren dat er twintig vrouwen voor KiddyColors aan de slag zijn. Dit gebeurt vooral als er veel naamslingers gemaakt moeten worden. Dan maken zij voor mij het alfabet van stof. Dit is een custom made product, en ik moet ervoor zorgen, dat ik altijd letters op voorraad heb.

Komen mensen ook naar jou toe omdat ze iets willen maken voor KiddyColors?

Ik word regelmatig benaderd door organisaties, die graag producten voor me willen maken. Hierbij gaat het vooral om organisaties, die met hilltribes (bergstammen) samenwerken. Zij weven zelf hun stof en maken daar spullen van. Het lastige hiervan is, dat dit niet aansluit op de huidige trend in Europa. Dus ik moet nog een manier zien te vinden om dit zo aan te passen dat het binnen de stijl van Kiddycolors past. Ik wil iedereen een kans geven, dus deze mensen ook.

Zijn dat vooral vrouwen of mannen? Wat is hun gemiddelde leeftijd, wat zijn hun omstandigheden?

Ik werk voornamelijk samen met vrouwen, zowel Thais als Birmees, en de leeftijd van deze vrouwen verschilt nogal. Het zijn uiteraard wel volwassen vrouwen. De meeste vrouwen hebben gezinnen, maar een aantal nog niet. Sommigen hebben er nog een baan naast, en verdienen met KiddyColors iets extra's.

De vrouwen werken thuis, en ik hanteer geen deadlines. Ze doen wat ze kunnen, en ik wacht rustig af wanneer ik het op mijn website kan zetten. Zo kunnen ze naast geld verdienen ook gewoon moeder zijn.

Uiteindelijk zou ik deze vrouwen graag in dienst willen nemen van KiddyColors, zodat ik hen secundaire arbeidsvoorwaarden kan aanbieden, en zij weer anderen kunnen opleiden.

Hoe geef je bekendheid aan KiddyColors?

Ik probeer vooral in Nederlandse tijdschriften te komen staan, omdat dit echt de beste reclame is die je je maar kunt bedenken. Ik doe de hele marketing zelf, dus probeer ik alles uit van het verspreiden van folders tot op andere websites te komen staan, tot mond tot mond reclame. Ik doe eigenlijk alles op gevoel. En ik moet zeggen, dat werkt het prettigst en ik zie er ook de resultaten van.

Heb je de website zelf gemaakt?

Ik heb de website helemaal zelf gemaakt, met wat hulp van mijn man. Alle foto’s heb ik zelf genomen en bewerkt. Ik doe eigenlijk alles zelf, behalve het daadwerkelijk maken van de producten.

Hoeveel tijd besteed je aan KiddyColors per week?

Ik werk gemiddeld vier uur per dag. De ene dag wat meer dan de andere. Ik zou graag meer willen werken, maar dat is nog lastig met twee jonge kinderen, die uiteraard ook veel aandacht vragen. Ik zou graag een meer vaste planning willen hebben, maar in combinatie met het werk van mijn man is dit nog moeilijk.

Heb je een favoriet product?

Het best verkochte product is de naamslinger. Het is echt ongelooflijk hoeveel ik er daar al van heb verkocht. Míjn favoriete product is de gehaakte gestreepte aap, die in verschillende kleuren verkrijgbaar is.

Wil je meer weten over Renske's emigratie naar Thailand? Lees dan ons interview met haar op Expat Mama's!

* BEAM: Bridging Educational Access to Migrants

1

Petra publiceerde haar boek in eigen beheer met BoekenBent

Zeven jaar geleden kreeg Petra van Noord (48) van een vriendin het Grote Deugdenboek voor ouders en kinderen cadeau.

Het bleek een schot in de roos, want Petra werd getroffen door het uitgangspunt dat ieder mens in de kern goed is, óók als die persoon zich daar niet naar gedraagt! Volgens het gedachtengoed van het Deugdenproject kun je in iedereen positieve karaktereigenschappen herkennen. Het werd Petra's motto: 'Als je kijkt door een deugdenbril, zie je een wereld van verschil.'

Inmiddels heeft Petra zelf een boek geschreven over deugden, zodat steeds meer mensen door een deugdenbril gaan kijken. Ze gaf het uit in eigen beheer. Wij vroegen Petra hoe het schrijfproces en het uitgeven van Ik Deug + Jij deugt = Iedereen Deugt!? in zijn werk ging!

Maar eerst even kort iets over Petra!

Over Petra

Petra werkte tot 1996 als administrateur, maar stopte hiermee omdat de combinatie werk en kinderen niet samen ging. Ze startte een winkeltje met tweedehands kinderkleding, en gaf cursussen over werken met textielverf. De laatste jaren werkt ze als coach op basis van de strategieën van het Deugdenproject, en verzorgt deugdencursussen. Petra's dochters zijn inmiddels vijftien, achttien en eenentwintig.

Wanneer, en hoe kwam je op het idee een boek te schrijven?

Ik schrijf al jaren hele dagboeken vol. Een goede vriendin die wel eens iets van mij las, zei dat ze vond dat ik een boek moest schrijven. Op een zeker moment dacht ik: misschien is dat wel een goed idee, en ben ik voorzichtig begonnen.

Hoe lang duurde het van het idee, tot het boek in je handen?

Ik weet niet precies hoe lang ik ermee bezig ben geweest omdat ik in het begin wel eens een tijdje schreef, en het dan weer maanden op de plank lag. In het begin vroeg ik me af hoe ik ooit tot een minimum van honderd bladzijden moest komen. Ik vond namelijk dat een 'echt boek' toch wel honderd pagina's moest hebben. Naarmate het boek vorderde, kreeg ik steeds meer vertrouwen, en besloot ik er helemaal voor te gaan. Het boek telt nu tweehondertwintig pagina's!

In totaal heeft het hele proces zeker vier jaar geduurd. Pas het laatste jaar ben ik er intensief mee aan de slag gegaan.

Hoeveel tijd heb je er aan besteed per week?

Dat is moeilijk te zeggen, omdat het erg wisselde. Het laatste jaar heb ik me een aantal keren een midweek in een vakantiehuisje teruggetrokken om me beter te kunnen concentreren.

Wannéér schreef je?

Thuis schreef ik als de kinderen op school waren. Mijn ‘beste tijd’ is tussen 11.30 en 15.00.

Hoe combineerde je het met de kinderen?

Dat was soms best lastig. Weliswaar zijn ze al wat ouder, maar dat betekent ook onregelmatige schooltijden. Een boek schrijven vraagt de nodige concentratie, en doe je niet in een uurtje tussendoor. En geconcentreerd doorwerken valt niet mee als er om de haverklap een kind thuiskomt.

Maakte je van te voren een kader/planning?

Ik heb in eerste instantie een globale hoofdstukindeling gemaakt en die is niet echt meer veranderd. Maar verder ben ik niet volgens een vooropgezet plan aan de slag gegaan. Ik ben ook niet bij blz. 1 begonnen en bij 220 geëindigd.

Hoe wist je waarover je wilde schrijven?

Wat ik schrijf komt uit mijn hart, ik wilde mijn ervaringen delen met anderen in de hoop dat men er iets aan heeft.

Wie wil je bereiken met je boek?

Het klinkt misschien wel idealistisch als ik zeg: iedereen, maar ik hoop veel mensen te inspireren zich (nog) meer te richten op wat goed is in de mens. In anderen, maar zeker ook in zichzelf.

Wát wil je bereiken met je boek?

Ik heb een boodschap te verspreiden: als je kijkt door een deugdenbril, zie je een wereld van verschil. Mijn boek is één manier, maar ik ben ook andere ideeën aan het uitwerken. Zo komt er bijvoorbeeld in augustus een deugdenhanger op de markt. Dit is een hanger die je bij je kan dragen zodat je er dagelijks aan wordt herinnerd om het goede te zien in anderen én jezelf.

30 dagen challenge

Ik wil zoveel mogelijk mensen uitnodigen mee te doen aan een 30 dagen challenge: Kijk 30 dagen lang door een deugdenbril en waardeer iets in anderen, én jezelf. Zo kunnen ze zelf ervaren wat het doet met jezelf en je omgeving.

Geef je het ook uit als ebook?

Dat was ik in eerste instantie niet van plan omdat ik vind dat het écht een boek is om in je kast te hebben. Niet alleen omdat het er mooi uit ziet, maar ook om het regelmatig te kunnen inzien. Maar er is wel vraag naar een ebook dus waarschijnlijk ga ik toch overstag :-).

Heb je veel research gedaan voor je boek?

De research is ervaring, het leven zelf.

Had je een 'meelezer': iemand die telkens kritisch las wat je had geschreven?

Ja, mijn man en een goede vriendin. Ze hebben beiden heel wat keren een nieuwe versie doorgenomen.

Wat onderscheidt jouw boek van de eindeloze reeks andere boeken die je
kunnen helpen bij de opvoeding?

Mijn boek is niet een pvoedboek in de zin dat ik je vertel wat je nodig hebt om je kinderen op te voeden. Ik denk dat elke ouder in principe het beste voor heeft met zijn kind, en zélf weet wat goed is.

Ik wil je wél uitnodigen je (meer) te focussen op wat al goed is. In je kind én in jezelf. Iedereen is Goed, Uniek en wil zich van nature Positief ontwikkelen, dat is mijn overtuiging. Wat je aandacht geeft groeit, aandacht voor negatief gedrag doet het toenemen, (meer) aandacht voor de positieve eigenschappen zorgt ervoor dat een kind zich positief kan ontwikkelen en zich ook goed gedraagt.

Kinderen zijn niet lastig, als ze zich goed voelen gedragen ze zich ook goed. Dat klinkt simpel, maar is in de praktijk natuurlijk niet altijd even eenvoudig. Naast aandacht voor de deugden is er daarom ook aandacht voor duidelijke grenzen, het omgaan met gevoelens, en de ‘ondeugden’.

Heb je geprobeerd om je boek uit te laten geven door een officiële uitgeverij?

Nee, ik zag dat er mogelijkheden waren om het in eigen beheer uit te geven en dat voelde goed. Het voordeel is dat je zelf alles bepaalt en onafhankelijk bent van een uitgever. Waar nodig kun je hulp inschakelen van professionals die je zelf kiest. Dat kost natuurlijk tijd en onderzoek , maar daar staat tegenover dat er uiteindelijk ook meer van de opbrengst naar jezelf toestroomt.

Waarom koos je voor Boekenbent? Er zijn heel selfpublishing uitgeverijen, waarom juist deze?

Ik heb vele (internet) uitgevers vergeleken en diverse offertes gevraagd. Met een drietal heb ik een gesprek gehad en bij BoekenBent had ik het beste gevoel, en zij waren ook één van de goedkoopste.

Hoe heb je de prijs voor je boek bepaald?

Ik heb onderzocht wat vergelijkbare boeken kosten.

Hoe kom je aan de afbeelding op het omslag?

Ik wist al heel lang dat ik iets met de regenboog kleuren wilde doen. Ik heb de omslag zelf ontworpen met foto’s van fotolia.com

Hoe kwam je aan de ouders in je boek, met de twee ontspoorde kinderen?

Het verhaal is samengesteld uit mijn eigen ervaring, vermengt met verhalen van mensen die ik ken vanuit vriendschappen en zakelijke relaties.

Wat doe je om je boek te promoten/aan marketing?

• Ik heb mijn bestaande netwerk benaderd.
• Ik benader kranten en tijdschriften om een artikel te plaatsen
• Ik zoek aansluiting bij organisaties voor wie mijn boek interessant is
• Ik sluit aan bij de actualiteit, om de media te prikkelen
• Mijn boek ligt op diverse plaatsen in winkels, en praktijken.

Ben je actief in de sociale media i.v.m. promotie?

Ik ben bezig mijn activiteiten in de social media uit te breiden. Het staat hoog op mijn prioriteitenlijstje.

Wil je meer weten?

Bezoek dan Petra's website:
Iedereen Deugt

Houd je van schrijven maar heb je geen boek in je? Lees dan eens mijn ervaring met Textbroker.

0

Het webshopvirus

Je moet je boek natuurlijk wel onder de aandacht brengen, en dus schopt Marianne Zwagerman* vrouwen met een webshop nog maar weer eens tegen het zere been. Dit keer met behulp van een column in de 'no-nonsense glossy' Jan, met als titel: 'Het webshopvirus'

Daarin herhaalt ze de minachting voor vrouwen met een webshop die ze in haar boek Een webshop is geen carrière ook al profileerde.


Enkele onaangename citaten:

'Nederland is een mutsenparadijs, waarin volwassen vrouwen winkeltje spelen.'

'Webwinkels zijn het nieuwste alibi van vrouwen om niet gewoon aan het werk te gaan.'

'De webshop is de schaamlap die hun gebrek aan ambitie moet makseren, maar ook een wapen in de emotionele chantage waaraan hardwerkende vrouwen worden blootgesteld. Want hardlop zeggen dat je niet werkt kan echt niet meer, dat begrijpen vrouwen tegenwoordig zelf ook wel.'

Je kunt de hele column lezen in de Jan van april 2012. Of niet natuurlijk.

*Marianne Zwagerman was jarenlang topvrouw bij de Telegraaf Media Groep en is mede-oprichter van PowNed. Tegenwoordig runt ze haar eigen communicatiebureau. (Bron: Jan, april 2012)

0