Picknickservice

maandag 10 maart 2008 -


Wie ben ik?

Ik ben Renate, 44 jaar, heb vier kinderen; een meisje van 19 en drie jongens van 17, 15 en 4 jaar. Totdat de kinderen kwamen heb ik de meest uiteenlopende banen gehad, van ziekenverzorgster bij demente bejaarden tot medewerkster theaterbureau. Ik heb altijd veel creatieve dingen gedaan, zoals bij een theatergroep spelen, kostuums en decors ontwerpen... ook heb ik altijd geprobeerd mijn hobby's lucratief te maken. In de tijd dat ik in Almere woonde verkocht ik bijvoorbeeld droogbloem/brooddeeg stukken aan een bloemist. Ik heb een diploma voor secretaresse en nog een managementopleiding gedaan, maar na anderhalf jaar op een kantoor - een uitgeverij - gewerkt te hebben liep het thuis met de opgroeiende kinderen niet naar mijn zin. Toen nog een tijdje in de verkoop gewerkt, dat kon in de avonduren: het verkopen van computeropleidingen voor Scheidegger. Alleen dit leverde naast leuke inkomsten weer andere praktische problemen op, zoals de verplichte bijeenkomsten ergens in het land, altijd ver weg.

Ook mijn liefhebberij om te schrijven heb ik volledig onderzocht op mogelijkheden, ik heb een workshop verhalen schrijven voor internet ontwikkeld, die ook met succes een aantal seizoenen - gratis! - heeft gedraaid. En ik heb twee jeugdromans geschreven die zijn uitgegeven bij een echte uitgeverij: Ellessy. Allemaal heel leuk en bevredigend, behalve voor de portemonee.

Klantenwerving

Al deze werkzaamheden hebben echter wel een schat aan ervaring opgeleverd die bij de promotie en uitvoering van mijn bedrijf goed van pas kwamen. Direct na mijn inschrijving bij de KvK heb ik folders gemaakt, die ik ben gaan uitdelen bij alle recreatieve bedrijven in mijn omgeving, zoals campings, sauna, manéges enz. Echter, dit heeft naar mijn weten weinig tot niets opgeleverd. In feite is het zo dat 99% van mijn klanten uit de internetsite komen, die ik samen met mijn dochter heb gemaakt (en waarvan we zoveel mogelijk linkjes op allerlei startpagina's hebben verspreid!) En van mond op mond-reclame. Aan promotie heb ik tot nu toe - behalve de domeinnaam voor internet - nog een cent uitgegeven. Toevallig is het zo dat tot nu toe elk jaar wel één of twee grote bekende bladen mijn website vinden en het bedrijf interessant genoeg vinden om er een artikel over te schrijven. Dit leverde tot nu toe free publicity op in belangrijke Media als: Cosmopolitan, Nu de tijd van je leven! (ANWB), Eigen Huis, Living, De Volkskrant, De Gelderlander en het inflight magazine van Martin Air, en zelfs TELEAC/NOT heeft ons gevraagd een picknick te leveren voor het televisieprogramma Op en top NL.

Het koken en bereiden van de inhoud van de picknicks, en nu van de kookworkshops doe ik zelf. Ik ben van mening dat een ruime belangstelling en veel oefening kan leiden tot kennis en vaardigheid. Zoals ik door veel te schrijven en te leren over dat ambacht dit mijzelf heb aangeleerd, zo is ook met het koken en verzamelen/bestuderen van vele kookboeken en recepten mijn vaardigheid hierin ontstaan. Het is wel altijd het eerste wat ik de workshopdeelnemers vertel, dat ik geen geschoolde chef ben, maar een hobbykok die het leuk vindt om kennis en vaardigheden uit te wisselen! Vandaar dat ik ook interactieve workshops aanbied en niet een kookcursus.

Het onstaan van een Picknickservice en LuilekkerMand

Het grappige is dat ik vóórdat ik met LuilekkerMand begon zeker weten ook een keer op Het Moederfront beland ben in mijn zoektocht naar een manier om mijn vrije tijd om te zetten in iets lucratiefs, dat herinner ik mij nog! In diezelfde tijd las ik een artikel in de krant over plattelandsvernieuwing. Het artikel ging over de manieren die mensen op het platteland hadden bedacht om iets bij te verdienen met de mogelijkheden die ze hadden. Dat kwam dan vooral neer op het verhuren van bed en breakfast, mini-campings, workshops kaasmaken, wolspinnen etc etc. Aangezien ik echter geen boerenbedrijf had en ook geen ruimte over - mijn gezin bestaat uit zes personen, dus mijn huis is tot de nok gevuld - moest ik iets anders bedenken. Het idee uit te gaan van je mogelijkheden en deze 'uit te buiten' sprak me echter zeer aan. De logische vraag voor mij was dus: wat heb ik? Het eerste dat in me opkwam was: de prachtige natuur van de Achterhoek; de bossen, de mooie Oude IJssel... allemaal beschikbaar, vrij toegankelijk voor iedereen! Dus ook voor mij. Logisch vervolg op deze vraag: hoe nu dit uit te buiten? Mijn picknickservice was toen snel geboren.

En groeide nog sneller uit tot iets waar ik helemaal niet op gerekend had, maar dat wél zo leuk was, namelijk: een veelzijdig en vooral uniek bedrijf. Want, in plaats van mandjes voor twee naar het bos te transporteren, was ik al snel bezig met het ontwikkelen van familiepicknicks op complete veldbuffetten, of bedrijfsuitjes in thema, aangevuld met muzikanten, huifkartochten, Middeleeuwse buffetten opgeluisterd door een troubadour... gelocaliseerd van ergens in de Achterhoek tot het Vondelpark in Amsterdam. Of het organiseren van romantische koetsritten met tot slot een compleet mini-diner in een kasteeltuin, al of niet aangevuld met een overnachting in een pipowagen.

Het was heerlijk om mijn fantasie en creativiteit zo de vrije loop te kunnen laten en tegelijk zoveel en zo vaak als ik maar wilde op antiek- en curiosamarkten - maar ook kringlopen of rommelmarkten! - rond te struinen op zoek naar waanzinnig leuk serviesgoed, gekke flessen met rare doppen, karaffen. Tuttige theekopjes en protserige potten... Het grootste deel van de inmiddels zeer uitgebreide inventaris van mijn bedrijf heb ik op die manier in drie jaar tijd vergaard en opgebouwd. En... alles met de middelen die ik ter beschikking had, bestaande uit niets meer dan een prachtige omgeving en geen geld...

Een nieuw onderdeel van LuilekkerMand: workshops en tuinkookfeesten

Tot zover een succesverhaal dus, ware het niet dat een eengezinswoning zich toch wel node leent voor zulke praktijken. Kortom: na drie jaar struikelen over picknickmanden, het vinden van benodigdheden in telkens de ónderste doos van hoge stapels, die zich overal in het huis leken te vermenigvuldigen, tot zelfs onder de bedden van de kinderen, was het genoeg. Want helaas, hoe leuk het werk ook is en hoeveel voldoening het ook gaf, het bedrijf zat op een gegeven moment vast in een cirkel van mogelijkheden en moeten... omdat uitbreiden niet meer mogelijk was, waardoor het ook moeilijk werd om financieel te groeien. Een bedrijfsruimte huren zat er nog niet in, maar doorgroeien in ons eigen huis was - mede door veel regeltjes van verhuurder en keuringsdienst - uitgesloten. Ook werd de druk op het gezin steeds groter, omdat ik de enorme picknicks op locatie natuurlijk niet alleen kon uitvoeren. Zie maar eens een aantal pubers te motiveren wekelijks buffetjes te bouwen, te slepen met manden en dozen vol lekkers... voor een ander!

Workshops en tuinkookfeesten

Dit betekende dat er iets moest gebeuren. Vandaar de omslag die ik vorig jaar oktober heb gemaakt met het accent op een nieuw onderdeel van LuilekkerMand; de workshops en tuinkookfeesten. De kookworkshops - themadiners, tapas etc. individueel of voor bedrijven/groepen en gezonde broodjesworkshops voor kinderen! - en tuinkookfeesten die ik nu organiseer vinden grotendeels plaats in de gewelvenkeuken onder het kleinste kasteeltje van Nederland: Kasteel De Kelder in Doetinchem. De eigenaar, jonkheer Floris Beelaerts van Blokland heb ik in de afgelopen drie jaar leren kennen omdat ik veel van mijn picknicks en koetsritten mocht organiseren op zijn landgoed. Veel van de benodigdheden voor deze activiteiten heb ik over uit mijn picknickservice en mag ik in het kasteel bewaren. En mijn grote kinderen vinden het leuk hieraan mee te werken omdat dit in hun opleiding past - één kok, één sociaal pedagogisch werker - én een zakcentje oplevert.

Zo kunnen wij ons dus sinds kort weer rechtop door het huis begeven en onder de bedden stofzuigen... als we daar tijd voor hebben!

Tot zover mijn verhaal, ik hoop dat het een inspiratie is voor andere moeders... al was het maar om eens een workshopje te komen meedoen! ;-)

hartelijke groet,

Renate Bouman

Luilekkermand

Zie ook Uitjes met kinderen

Noot van de redactie

Inmiddels is Renate verhuisd naar Heerewaarden en is daar Restaurant Marie gestart! Een restaurant in sixties stijl.

Wie ben ik?

Geen opmerkingen

Nicole Orriëns. Mogelijk gemaakt door Blogger.